Mijn naam is Bernadette Heerkens. In 1983 studeerde ik af aan de docentenopleiding textiele werkvormen, tekenen en handvaardigheid aan het Mollerinstituut te Tilburg. Hoewel duurzaamheid in mijn leven op de achtergrond altijd wel een rol heeft gespeeld, – variërend van het fanatiek opmaken van restjes eten tot het hergebruiken van gebruikte materialen in mijn werk-, is mijn passie voor het onderwerp pas recentelijk écht aangewakkerd.
Een aantal jaren geleden vroeg mijn destijds tweejarige kleinzoon me:
‘Oma, waarom eet jij dieren?’
Een vraag waar ik toen geen eerlijk antwoord op had, maar die me sindsdien niet meer losliet. Ik verdiepte me in de milieu-impact van vlees en werd, geïnspireerd door mijn dochter en haar kinderen, per direct vegetariër.
Sindsdien liet het onderwerp duurzaamheid me niet meer los. Ik maakte me druk over van alles. Van broodjes plofkip tot de plastic bekertjes in de kantine. Van het krimpen van de bijenpopulatie tot rotzooi in verzorgingsproducten. Ik voelde, net als velen van ons, de urgentie om nú van alles te doen. En dat was direct mijn valkuil. Want in plaats van geïnspireerd, voelde en gedroeg ik me gefrustreerd. Ik veranderde stap voor stap mijn eigen gedrag: maakte duurzame zeep, deo en composteerbare schuursponsjes, maar nam het ook onbewust, en weliswaar in stilte, anderen kwalijk dat zij dezelfde urgentie, op dat moment niet altijd leken te voelen.
Tot ik een aantal gebruikte papieren tassen bewerkte tot mooie duurzame cadeauverpakkingen voor een aantal van mijn handgemaakte producten. Deze ‘doorgeeftasjes’ gaf ik aan familie, vrienden en collega’s met de vraag om de tasjes, met een andere inhoud, door te geven aan een ander. De tasjes bleken de perfecte uitnodiging om op een positieve manier in gesprek te gaan. Een vriendin nam altijd eigen beddengoed mee uit logeren: want waarom voor één nacht een wasmachine laten draaien? Een ander bewaarde oude broodzakken. Ik vertelde op mijn beurt wat over microplastics in vaatdoekjes. Zo inspireerden we elkaar om allemaal nét iets meer te doen. Een enkeling is al bezig met een vrijwel perfecte duurzaamheidsmissie, voor sommige anderen is het een ‘ver van mijn bed show’, maar veruit de meeste mensen doen, net als ik, hun best, en willen daar best een schepje bovenop doen.
Voor hen, voor ons allemaal, ontwikkelde ik DET-LINE. Een collectie unieke duurzame kaarten, doorgeeftasjes, ‘tasjes aan de muur’ en andere objecten om het gesprek over duurzaamheid te openen. Om op een vriendelijke manier, elkaar toch nét dat extra zetje te geven om die volgende duurzame stap te zetten.